Pogled u budućnost

U Sarajevu srpska policija uhapsila poznatog islamistu i zagovarača nezavisne Bosne Amina Imanovića; Održan Beogradski forum na kojem se raspravljalo o teškom položaju Srba u zapadnoj Bugarskoj; Dani Matice srpske održani na prostoru autonomne regije Velike krajine, a glavne manifestacije bile u Prijedoru, Bihaću i Gradiški; U derbiju Prve srpske lige tuzlanska Sloboda ‘otkinula’ bod Čukaričkom; Sutra sunčano i toplo.

Dobro veče. Dakle, priča o žestokom i otvorenom ataku islamista i terorista na srpsku državu počinje 1990. godine. To je bila godina u kojoj se vidjelo da dotadašnja zajednička država Jugoslavija mora biti rekonstruisana jer kao takva neće opstati i da je potrebno promeniti odnose među Južnim Slavenima – Srbima, Hrvatima i Slovencima. Beskrupulozno i sa puno mržnje predstavnici muslimanske zajednice uključili su se u taj politički proces nastojeći dobiti prostor bivše SR BiH isključivo za sebe. Tako su 1990. godine, nakon izlaska iz zatvora Alije Izetbegovića oformili stranku, pokrenuli rat protiv Srba 1992, a ubrzo i protiv Hrvata u želji da se ostvari zadati cilj. Formirali su paramilitarne organizacije: Zelene beretke, Patriotsku ligu i druge koje su počele izvoditi terorističke akcije po čitavoj bivšoj SR BiH, a potom sve njih ujedinili pod nazivnik Armija BiH. Ciljano su napadali Srbe ali i vlastitu populaciju da bi napravili što veću smutnju među narodom, dok su međunarodnim krugovima pokušavali nametnuti priču o ataku na njih. Mnogi Evropljani nisu naravno ‘pali’ na tu propagandu ali mnogi takođe nisu uspeli da se odupru, tako da znamo koliko je to imalo negativnog odraza po srpsku stranu. Znamo da su međunarodni eksperti u saradnji sa srpskim istoričarima naknadno uspeli rasvetliti niz kontroverzi iz perioda građanskog rata 1992 – 1995. Prvenstveno tu mislim na terorističke akcije u Sarajevu u kojima su postavljane bombe na pijacu Markale, monstruoznu priču o navodnim logorima Trnopolje, Manjača i drugi – koji su bili kolektivni smeštaji – kao i mitologizaciji Srebrenice. Danas je belodano da je muslimanska strana varala i lagala, a sve zarad ostvarenja političke platforme koja je predviđala stvaranje islamske države u srcu Evrope. Veliki dobitak za sve nas je činjenica da i međunarodni faktor već neko vreme zna istinu i shodno tome gradi svoj politički stav.

Nedugo potom, nakon otpočinjanja rata, prvaci muslimanske zajednice su pokušali da iz pozicije verske zajednice prerastu u naciju imenujući se Bošnjacima. Kao što znate taj naziv je odbačen od strane, zadnjih desetak godina, vodeće muslimanske partije PPK (Partija pozitivnog kursa) koja svojim programom prihvata istorijsku istinu o etničkoj heterogenosti muslimana i njihovom neautohtonom položaju na prostorima jugoistočne Evrope, posebno Srbije. No bez obzira, određeni krugovi uporno insistiraju na neutemeljenoj priči o postojanju nekakvog bošnjačkog naroda, a sve s namerom držanja tenzija.
Vi znate moj stav da je BNF teroristička organizacija i da je treba zabraniti i potpuno delegitimisati jer deluje protivustavno. Današnja situcija to zorno svedoči. Održati skup o zločincu Izetbegoviću, na kojem se pozitivno govori o njemu, u bilo kojem delu srpske države, pa makar to bila i autonomna pokrajina Bosna, svedoči o otvorenom neprijateljstvu prema nama, našim vrednostima ali isto tako govori i o anticivilizacijskom i neevropskom ponašanju određenih muslimanskih pretstavnika. Stoga ja pozdravljam današnje hapšenje i nadam se da će ono otvoriti proces konačnog rešenja muslimanskog pitanja u Srbiji. Ono bi trebalo uključivati, po meni, i pitanje postojanje autonomne pokrajine Bosna, smatram da bi optimalno rešenje bilo dio pripojiti autonomnoj pokrajini Velika krajina, a dio Hercegovini.
Kako profesore Pavlović objasniti toliku mržnju prema srpskoj državi ako znamo da su mnogi značajni projekti za tu pokrajinu pokrenuti upravo iz Beograda; ako znamo da su 3 ministra u vladi dolaze iz reda muslimanske zajednice?

Vrlo teško, polazeći sa racionalnih pozicija. Možda kada bi se razmatrale emocije tog kolektiviteta, njihova kultura, u onom smislu načina življenja, a ne civilizacijskog dostignuća – jer njihov način življenja svakako nije civilizacijsko dostignuće – možemo dobiti neke od odgovora. Naravno, ja kao humanista nemam nameru nikoga omalovažavati, isključivo govorim s pozicije nauke. Među njima postoje tzv. naučnici koji npr. tursku viševekovnu varvarizaciju Balkana žele predstaviti u boljem svetlu. Žele reći da nije baš sve tako crno kako drugi kažu. Molim vas. Vidite dokle to može ići!
 Dakle, prema Srbima se gaji istorijska mržnja, to je emotivni talog generacija i generacija i toga trebamo biti svesni. Oživljavanje sećanja na vođe kakav je gore spomenuti, na nezavisnu državu BiH koja je kratak period postojala nije ništa drugo nego niski udarac srpskom demokratskom društvu i državi. Molim vas, pa nastoji se i dalje pričati o Četničkom pokretu kao fašističkom iako je Srbija još davne 2012. godine to rešila i dokazala oslobodilački karakter istog, što je sankcionisano i posebnim zakonom. Te grupacije, dakle, pokušavaju totalno okrenuti istoriju. Isto onako kako su to radili u vreme postojanja BiH kao države. Pazite, Amin Imanović je u poslednje dve godine izjavio kako BiH ima istorijsko utemeljenje, da se ne radi o nekakvom socijalističkom ekperimentu, hahahaha, molim vas. Potom je pokušao ponovo nametnuti priču da su Srbi najodgovorniji za dešavanja iz perioda 1992 – 1995, a najgore od svega je što pokušava sačuvati pozitivno sećanje na političke lidere i muslimanske borce iz tog perioda. Kao da akcije našeg tužilaštva i suđenja tim istim između 2013. i 2019. godine nisu najbolji dokaz o tome šta se dogodilo u nekadašnjoj BiH. Na kraju, zar to nije pomoglo nestanku te iste BiH, odnosno vraćanje njenog najvećeg dela u okvire srpske države?

Napomena: Autor je optimista po prirodi. Ovaj tekst nastoji ukazati na jednu sasvim drugu stvar, a tiče se bošnjačkih/bosanskih političara, još više intelektualne elite. Na njima je odgovornost organiziranja države i društva i stvaranja sigurnog ambijenta za život. Nažalost, uradili su vrlo malo po tome pitanju.