Piše: Avdo Huseinović
Londonski Independent je u julu 2005.godine objavio da je u Atini pokrenuta istraga o učešću grčkih dobrovoljaca prilikom okupacije i genocida u Srebrenici 1995. godine. U Grčkoj se, podsjeća list, znalo da su u Bosni tokom rata sa Srbima bili i dobrovoljci iz te zemlje okupljeni u takozvanoj Grčkoj dobrovoljačkoj brigadi, ali se o njihovim eventualnim zločinima nije ništa pričalo. Isti list navodi i da je holandska vlada, čiji su vojnici bili raspoređeni u Srebrenici, 2004.godine u izvještaju o masakru nad Bošnjacima navela da su u vrijeme pada sigurne zone UN-a, grčki dobrovoljci bili u kontaktu sa generalom Ratkom Mladićem i Radovanom Karadžićem. U izvještaju se navodi i transkript telefonskog razgovora u kojem Mladić od grčkih dobrovoljaca traži da u Srebrenici podignu i grčku zastavu i da to snime kamerom kako bi se vidio zapis koristio u propagandne svrhe.
U presretnutom razgovoru između učesnika operacije „Krivaja 95“, zauzimanja Srebrenice, zabilježeno je i ovo: “Radi marketinga, dajte nek Grci, nek oni tamo svoju zastavu istaknu. Slušaj, daj pronađi gdje su Grci, na kojoj su liniji, nek zastava se vijori. Nek se istakne grčka zastava i ko bude gore snimio, da snimi i to”.
Za veliku Grčku u Evropi slobodnu od Muslimana
Nakon što je Srebrenica okupirana, 11.jula 1995.godine, u 15 sati i 40 minuta, grčka državna televizija obavila je telefonski intervju sa jednim grčkim vojnikom koji je rekao: „Nakon što je prestalo bombardovanje mi smo ušli i očistli mjesto“.
Dan nakon pada Srebrenice, grčki dobrovoljci zajedno sa komandantom Drinskog korpusa Vojske RS, generalom Milenkom Živanovićem dolaze u Vlasenicu na ručak u kuću Zvonka Bajagića zvanog „Duga puška“, inače bližeg prijatelja Radovana Karadžića. Tom prilikom na proslavi Petrovdana, za istom sofrom se našao i vladika zvorničko-tuzlanski Vasilije Kačavenda i svi su burno pozdravili Živanovićeve riječi da je tog dana naredio svojima „da završe sa džamijom u Srebrenici“.
Dok je trajalo masovno ubijanje Bošnjaka na potezu od Potočara do Konjević Polja, 13.jula 1995.godine, grčki list „Ethnos“ objavio je „da se u Srebrenici grčka i srpska zastava vijore jedna uz drugu, kao živi dokaz ljubavi i solidarnosti dvaju naroda i zahvalnosti koju srpski vojnici osjećaju zbog pomoći grčkih dobrovoljaca koji se bore na njihovoj strani.“
Tada je pripadnik Grčke dobrovoljačke garde, po imenu Apostolos Bambos, izjavio je da se u Bosni bori “ za veliku Grčku u Evropi slobodnu od Muslimana.“
Rame uz rame s Mladićem, u napadu na Žepu, u drugoj polovini jula 1995. godine, učestvovali su pripadnici Grčke dobrovoljačke garde, kojima je komandovao izvijesni Antonije. Tokom novogodišnje proslave, 31.decembra 1995.godine, u komandi Glavnog štaba Vojske RS u Crnoj Rijeci kod Han Pijeska, Mladić je svojim podređenim oficirima predstavio Antonija i ispričao neke detalje iz napada na Žepu. Tom prilikom u sebi svojstvenom gazimestansko- vidovdanskom vokabularu, Mladić kaže: „Bio je tu stalno uz mene i Antonije, komandant grčkih dobrovoljaca. Imali smo pomoć naše braće iz Grčke u borbi, ali ona je mogla biti puno veća. Da je svaki drugi Grk bio moj Antonije, zamislite gdje bi nam bio kraj ili da je svaki drugi Srbin bio Antonije. Da ne kažem, tek šta bi bilo da je to bio svaki drugi Rus. Što nije tako bilo tragedija je pravoslavlja.“
Sredinom 2005. godine grupa od gotovo 200 novinara, akademika i aktivista su javno zatražili službeno izvinjenje Grčke žrtvama Srebrenice za svoju ulogu u zločinu. Međutim, do toga nikada nije došlo. Ugledni grčki novinar Takis Michas, prije nekoliko godina je objavio knjigu “Griješna alijansa: Grčka i Miloševićeva Srbija“, u kojoj, između ostalog, dokumentuje i učešće Grka tokom agresije na BiH.
– U Grčkoj se srpske akcije tokom rata u Bosni, nisu smatrale “zločinima” nego “junačkim djelima”. To se isto odnosi i na Srebrenicu. Nijedna grčka vlada nije napravila niti jednu izjavu u zadnjih 15 godina u kojoj se jasno osuđuju ubijanja u Srebrenici, to je jedinstveno stanje stvari za jednu europsku zemlju – kaže Michas.
Predstavnik Panhelenskog Makedonskog Fronta Stavros Vitalis, 27. jula 2009., podnio je tužbu protiv novinara Tacisa Michasa. Razlog njegove tužbe je tvrdnja Michasa u grčkim novinama “Eleftherotypia” da su grčki plaćenici bili “paravojska koja je učestvovala u pokolju u Srebrenici.”
Zgrada u Sarajevu kao kompenzacija za šutnju o zločinima
Grci učestovali u Vitalis je jedan od vodećih grčkih dobrovoljaca koji su priznali učešće u genocidu u Srebrenici. -Vitalis izričito priznaje da su Grci (ukjučujući i njega) učestvovali u planiranju i izvršavanju srpske (kako je oni nazivaju) “re-okupacije” Srebrenice. Kao što je on sam rekao u izjavi za medije: “Bio sam prisutan sa grupom visokih srpskih oficira u svim srpskim operacijama re-okupacije Srebrenice.” Drugo, Vitalis priznaje da se regrutovanje grčkih volontera za rat protiv legitimne vlade Bosne i Hercegovine dogodilo sa izričitim odobravanjem vodećih grčkih političara, kao što su Andreas Papandreou i (u manjoj mjeri) Constantine Mitocacis – otkriva Michas. Po istraživanjima Michasa, grčki dobrovoljci u BiH bili prisutni još od 1992. godine, ali je general Ratko Mladić, u martu 1995. godine odlučio da formira poseban odred grčkih dobrovoljaca pod imenom Grčka dobrovoljačka garda. Taj odred je bio u sastavu Drinskog korpusa Vojske Republike Srpske. Četiri pripadnika Grčke dobrovoljačke garde su u septembru 1995. godine, za zasluge tokom operacija zauzimanja Srebrenice i Žepe, primili medalje „Beli orao“ od Radovana Karadžića.
Postoje apsolutni dokazi da su među grčkim plaćenicima tokom genocida u Bosni, bili i članovi ekstremno desničarskog, neonacističkog političkog pokreta ”Zlatna zora” (gr. Hrisi avgi), koji je nedavno uzburkao javnost u Evropi najprije svojim otvorenim prijetnjama tamošnjim muslimanima da će biti “zaklani kao pilad ako se ne odsele iz Grčke”, ali i najavama da će okupiti 100.000 Grka kako bi spriječili izgradnju prve džamije u Atini.
Da su bili u Bosni, oni to uopšte i ne kriju. Nažalost, u optužnicama protiv Karadžića i Mladića nijednom riječju se ne spominju zlodjela Grka i ostalih plaćenika iz pravoslavnih zemalja tokom genocida u BiH. Čuvari ratnih tajni u BiH, itekako su se potrudili da Grke amnestiraju, kada je u pitanju njihova uloga u srebreničkom genocidu. Predsjedavajući Vijeća ministara Bosne i Hercegovine Nikola Špirić i grčki premijer Kostas Karamanlis, u prisustvu predstavnika diplomatskog kora u BiH i drugih zvanica, otvorili su 23.jula 2007. godine u Sarajevu «Zgradu prijateljstva između Grčke i Bosne i Hercegovine». U pitanju je obnovljena zgrada nekadašnjeg Izvršnog vijeća BiH.
-Sa posebnim zadovoljstvom i srećom želim vam svima toplu dobrodošlicu u ovu prelijepu renoviranu zgradu koju će naši potomci s razlogom pamtiti po imenu „Zgrada prijateljstva između Grčke i Bosne i Hercegovine“. Okupili smo se danas ovdje da slavimo duh prijateljstva koji je omogućio da se obnovi i stavi u funkciju, pod najmodernijim uslovima, nova zgrada Savjeta ministara Bosne i Hercegovine-kazao je tada Špirić. Javna je tajna da su zgradu u centru Sarajeva, koju su bh. političarima poklonili Grci, svojevrsna kompenzacija. Navodno, Grci su tražili da se u potpunosti “pod tepih historije” stavi priča o učešću grčkih dobrovoljaca u osvajanju Srebrenice, kada je pobijeno preko 8.000 Bošnjaka, što im u ovoj zemlji plača i zaborava nije bilo uopšte teško isposlovati. Tako su pored nešto više od 1000 Rusa, nekoliko stotina Ukrajinaca, Rumuna i Bugara, koji su tokom godina agresije ubijali Bošnjake, i grčki plaćenici prošli nekažnjeno.
Saff br. 341.