Poslanikova ženidba Hafsom

Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u trećoj hidžretskoj godini oženio se Hafsom, kćerkom Omera b. Hattaba, radijallahu anhuma. Hafsa je jedna od prvih muslimanki, a njen muž, vrli ashab Hunejs b. Huzafa, radijallahu anhu, bio je jedan od učesnika Bedra, ranjen je u Bitki na Uhudu i od tih je rana i umro u Medini. Omer, radijallahu anhu, rekao je: “Nakon toga, Hafsu je zaprosio Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, pa sam je udao za njega.” (Buhari, 4005)

Rođenje Hasana

Treće hidžretske godine rođen je Vjerovjesnikov, sallallahu alejhi ve sellem, unuk, plemeniti i časni vođa Hasan, sin Alijin, neka je Allah zadovoljan njima. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nadjenuo mu je ime i zaklao mu akiku. (Ahmed, 769, 953, Ebu Davud, 2841, i Nesai, 4219) Akika je klanje kurbana povodom rođenja novorođenčeta.

Hasan, radijallahu anhu, više je od svih ljudi nalikovao na Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem. Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, ponekad bi ga nosio na svojim ramenima i govorio: “Allahu moj, ja ga uistinu volim, pa Te molim da ga i Ti zavoliš i da voliš one koji njega vole!” Hvaleći ga i ističući njegove vrline, Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, o Hasanu, radijallahu anhu, rekao je: “Ovaj moj unuk uistinu je prvak i predvodnik. Nadam se da će Allah njegovim posredovanjem izmiriti dvije velike zavađene skupine muslimana.” (Buhari, 2704, 3752, 5884, i Muslim, 2421)

Majka siromaha

U mjesecu ramazanu treće godine po Hidžri, Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, oženio se Zejnebom bint Huzejma, radijallahu anha, koja je mnogo voljela siromahe i često im pomagala, hranila ih i udjeljivala im milostinju, pa su je zbog toga i prozvali Ummul-mesakin – Majka siromaha. Zejneb, radijallahu anha, nije bila dugo u braku sa Poslanikom, sallallahu alejhi ve sellem, jer je umrla nekoliko mjeseci nakon vjenčanja. Imala je čast da joj Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, klanja dženazu i da bude ukopana u Bekiju, medinsko mezarje. (Ibn Sa‘d, 8/115)

Tragedija na Redžiu

Tragedija kod bunara Meuna

Iste ove godine, kod izvora Meuna, koji se nalazi između Meke i Medine, dogodio se još jedan tragičan događaj, gori i stravičniji od prethodnog. Jednu odabranu skupinu od sedamdeset ashaba, koju su zbog bogobojaznosti i privrženosti Kur’anu zvali karije, tj. učači Kur’ana, Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, poslao je kao misionare nekim arapskim plemenima kako bi ih podučili osnovama vjere islama i učenju Kur’ana. Međutim, oni su ih prevarili, napravili im zasjedu i sve ih mučki pobili. Allahovom odredbom, preživio je samo ashab po imenu Ka‘b b. Zejd, kojega su ranjenog ostavili među mrtvima, tako da je on preživio ovaj pokolj i ostao živ sve do Bitke na hendeku, u kojoj je pao kao šehid. Kada je čuo šta se desilo, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, trideset jutara na sabah-namazu učio je dovu protiv njihovih ubica i plemena i klanova Ri‘l, Zekvan, Benu Lihjan i Usajja, jer su svi zgriješili prema Allahu i Njegovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, i iskazali nepokornost i neprijateljstvo. (Buhari, 4091, i Muslim, 677)

Smrt Ebu Seleme

U četvrtoj godini po Hidžri, od zadobijenih rana u Bitki na Uhudu, umro je Ebu Selema b. Abdulesed, Vjerovjesnikov, sallallahu alejhi ve sellem, brat po mlijeku i tečić, sin njegove tetke po ocu, Berre, kćerke Abdulmuttalibove. Hidžru je učinio dva puta i bio je učesnik Bitke na Bedru.

Zabrana alkohola

Nakon što je postepeno, u više ajeta, Svevišnji Allah nagovještavao skoru zabranu alkohola, ove je godine objavio ajet kojim je alkohol strogo zabranjen: “O vjernici, vino i kocka i strelice za gatanje odvratne su stvari, šejtanovo djelo; zato se toga klonite da biste postigli što želite!” (El-Maida, 90). Nakon objave ovog ajeta, ashabi su se odmah pokorili naredbi Uzvišenog Allaha i Njegovog Poslanika, te žurno počeli prosipati alkohol koji se nalazio u njihovom vlasništvu. (Buhari, 2464, i Muslim, 1980)

Rođenje Husejna

U mjesecu ša‘banu četvrte godine po Hidžri, rodio se drugi Poslanikov, sallallahu alejhi ve sellem, unuk, plemić časnoga roda, Husejn b. Alija b. Ebu Talib, radijallahu anhuma. I njemu je, baš kao i njegovom bratu Hasanu, Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, nadjenuo ime i zaklao akiku. Za njih dvojicu, Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Oni su moja dva cvijeta, moja dva bosiljka na ovome svijetu”, “Hasan i Husejn su predvodnici džennetskih mladića”, a o Husejnu, radijallahu anhu, kazao je: “Husejn je moj, a ja sam Husejnov. Allah zavolio onoga ko zavoli Husejna! Husejn je jedan od mojih unuka.” (Buhari, 3753, Ahmed, 769, 953, Ebu Davud, 2841, Nesai, 4219, Tirmizi, 3768, Nesai, Es-Sunenul-kubra, 8113, Tirmizi, 3775, i Ibn Madža, 144)

Ženidba Ummu Selemom

Četvrte godine po Hidžri, kada je Ummu Selemi, radijallahu anha, istekao iddet – priček poslije muževe smrti, Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, oženio se ovom vrlom ashabijkom, čije je pravo ime Hind bint Ebu Emejja b. Mugira. Ummu Selema, radijallahu anha, bila je jedna od prvih muslimanki i dvaput je učinila hidžru: prvi put u Abesiniju, a drugi put u Medinu. Ummu Selema, radijallahu anha, kazuje: “Čula sam Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kako je rekao: ‘Koji god musliman, kojeg zadesi neka nevolja, izgovori ono što mu je Uzvišeni Allah, hvaleći strpljive, naredio da kaže: ‘Inna lillahi ve inna ilejhi radži‘un, Allahumme edžurni fi musibeti vahluf li hajren minha! – Mi smo Allahovi i mi ćemo se Njemu vratiti!’ (El-Bekara, 156), a zatim kaže: ‘Allahu moj, nagradi me zbog nesreće moje i zamijeni mi je nečim boljim!’, Uzvišeni Allah nagradit će ga zbog njegove nevolje i zamijenit će mu je nečim boljim.’ Kada je umro Ebu Selema, pomislila sam koji bi musliman mogao biti bolji od njega, jer je on prvi čovjek koji je zajedno sa svojom porodicom učinio hidžru. Ipak, izgovorila sam ono što je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, preporučio, pa mi je Uzvišeni Allah Ebu Selemu zamijenio Allahovim Poslanikom, sallallahu alejhi ve sellem.” (Muslim, 918)

Ženidba Zejnebom bint Džahš

U petoj godini po Hidžri, Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, oženio se Zejnebom bint Džahš, radijallahu anha, plemenitom i časnom ženom, poznatoj po bogobojaznosti i ibadetu. Ona je prva Poslanikova, sallallahu alejhi ve sellem, supruga koja je umrla nakon njegovog preseljenja na ahiret. Jednom prilikom Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, svojim je suprugama rekao: “Nakon što umrem, prva koja će mi se od vas pridružiti jeste ona čija je ruka najduža”, a one su tada uzele štap od trstike i počele mjeriti dužinu svojih ruku. Međutim, kada je nakon Poslanikove, sallallahu alejhi ve sellem, smrti od njegovih supruga prva umrla Zejneb, radijallahu anha, shvatile su da se “dužina ruke” odnosi na udjeljivanje milostinje i da ju je upravo ona najobilnije dijelila. (Buhari, 1420, i Muslim, 2452)