Odluka egipatskog suda da odbaci optužbu protiv bivšeg predsjednika Hosnija Mubaraka zbog pogibije demonstranata 2011. godine, predstavlja još jedan poraz za aktiviste koji su predvodili te proteste na talasu arapskog proljeća, a od kojih su mnogi sada u zatvoru ili van politike.
To će, ocjenjuje AP, ojačati utisak da je Mubarakov autokratski režim ostao nepromjenjen, iako mu je na čelu novi lider.
Mubarakov odlazak sa vlasti, poslije gotovo tri decenije vladavine, izazvao je talase zaprepašćenja na Bliskom istoku i šire, pošto 11. februara 2011. objavio da podnosi ostavku, poslije 18 dana građanskih protesta, prenio je AFP.
Samo nekoliko mjeseci kasnije, u aprilu, uhapšen je i naposljetku optužen za različita krivična djela, uključujući korupciju i podsticanje na ubistvo više stotina demonstranata.
Na suđenju 2012. proglašen je krivim i osuđen na doživotnu kaznu zatvora, ali je Apelacioni sud iste godine iz tehničkih razloga poništio prvostepenu presudu i naložio da se suđenje ponovi.
Povici oduševljenja ispunili su danas sudnicu, pošto je sudija Mahmud Kamel al-Rašidi pročitao presudu, kojom se Mubarak oslobađa i optužbi za korupciju.
Mubarakova dvojica sinova, takođe na optuženičkoj klupi, sagli su se da poljube čelo ocu, koji je tokom izricanja presude ležao na nosilima u ograđenom dijelu sudnice.
Mubarakovi sinovi Ala i Gamal, takođe su bili optuženi za korupciju, ali je sudija al-Rašidi i te optužbe poništio.
Mubarak, koji će iza rešetaka ostati još tri godine jer je osuđen za korupciju u drugom, odvojenom slučaju, oslobađajuću presudu dočekao je s osmjehom.
Advokat bivšeg predsjednika Farid al-Dib izjavio je za AFP da je presuda “dobra odluka koja pokazuje integritet Mubarakove ere”.
Do protesta koji su izbili 25. januara 2011, Mubarak je djelovao nedodirljiv kao predsjednik najmnogoljudnije države u arapskom svijetu, podržan od SAD i egipatske vojske, iz čijih je rangova potekao.
Preživio je 10 atentata, kojih su većinu izveli islamisti, ali na kraju svrgnut je na talasu narodnih pobuna poznatih kao “arapsko proljeće”.
Poslije svrgavanja, Mubarak je rekao da su on i njegova porodica bili žrtve “lažnih tvrdnji čiji je cilj bio rušenje njegove reputacije i njegovog integriteta”.
Nakon što je osuđen na doživotnu robiju, zdravstveno stanje mu se pogoršalo i većinu vremena je proveo u vojnoj bolnici.
Rođen 4. maja 1928 u selu Menufija u delti Nila, a karijeru je gradio u vazduhoplovnim snagama, a učestvovao je u više ratova koje je Egipat vodio sa Izraelom.
Neočekivano je došao na vlast pošto je predsjednika Anvara Sadata, koji je ušao u istoriju potpisivanjem mirovnog sporazuma sa Izraelom, ubio jedan oficir na vojnoj paradi 6. oktobra 1981.
Mubarakova vlada često je bila na meti domaće opozicije – od Muslimanskog bratstva do sekularnih i liberalnih disidenata – koji su često osuđivani na zatvorske kazne.
Njegove veze sa SAD i Izraelom izazivale su kritike širom regiona, posebno tokom izraelskog rata u Libanu 2006. i izraelske ofanzive na Gazu 2008-2009.
Nekoliko dana nakon protesta, Vašington ga je napustio, po mišljenju mnogih Egipćana sa zakašnjenjem, i samo su ga neke zalivske države podržavale do kraja.
Tokom protesta u kojima je svrgnut Mubarak 2011. ubijeno je oko 800 ljudi.
Demonstranti su se tokom 18 dana protesta sukobljavali sa policijom širom zemlje i palili policijske stanice.
Mubarakov nasljednik na mestu predsednika, lider glavne opozicione grupe pod njegovim režimom, Mohamed Morsi, svrgnut je vojnim pučem, nakon masovnih protesta 2012.
Premijer Egipta Ibrahim Mahlab bio je visoki zvaničnik Mubarakove sada rasformirane partije, nešto što je bilo nezamislivo u mjesecima nakon Mubarakovog svrgavanja s vlasti.
Mubarakov bivši šef vojne obavještajne službe Abdel Fatah al-Sisi sada je predsjednik, odnijevši pobjedu na izborima, prošle godine.
(Agencije)