Piše: mr. Safet Kuduzović
Zamolili smo šiitske učenjake i velikane da nam predstave svoja ubjeđenja u pravom svjetlu, daleko od bilo kakvih “umotavanja” i obmanjivanja. Bili su iskreni i udovoljili našem zahtjevu. Hvala im na usluzi. Poslušajmo iz isključivo šiitskih izvora kako izgleda njihova akida i vjera: Ogovaranje sunnije:
- Velikan šiitske vjere imam Homeini kaže: “Zabranjeno je ogovaranje vjernika (tj. šiita), a dozvoljeno je ogovaranje neistomišljenika (tj. sunnija), osim kada okolnosti iziskuju da se ne spominju.” (Homeini, El-Mekasibul-muharreme, 1/249, štampa Iran)
- Abdul-Muhsin šehidul-mihrab, veliki Homeinijev mezimac, kaže: “Treba znati da je zabranjeno ogovarati isključivo pravovjerne, one koji imaju ispravna ubjeđenja, kao vjerovanje u dvanaest imama. Stoga ogovaranje neistomišljenika (sunnije) nije zabranjeno.” (Ez-Zunubul-kebire, 2/267, štampa: Ed-Darul-islamijje, Bejrut, 1988.)
- Muhammed b. Hasan en-Nedžefi kaže: “U svakom slučaju, zabrana ogovaranja odnosi se izričito na vjernike koji priznaju dvanaest imama, čak i kad bi porekli jednog od imama, a ne na druge poput nevjernika i neistomišljenika.” (Dževahirul-kelam, 22/63)
Atak na čednost sunnija
- Šiitski velikan i šejhul-islam El-Medžlisi, kao i imam El-Kulejni, bilježi od El-Bakira da je rekao: “Svi ljudi su kopilad osim nas šiita.” (Biharul-envar, 24/311, poglavlje 67, i Er-Revda, br. Predanja, 431 )
- Veliki učenjak Abdullah b. Šibr spominje predanje u kojem stoji: “Na Sudnjem danu ljudi će biti prozivani po imenima majki, osim nas šiita: mi ćemo biti prozivani po imenima očeva zbog čistote našeg porijekla.” (Teslijetul-fuad, str. 162, Darul-ealemi, Bejrut) Dakle, sunnije, kao i ostali ljudi, bit će prozivani po imenima majki zbog nevaljalog porijekla, tj. nemorala, jer se kopile pripisuje majci, a ne ocu.
- Veliki šiitski autoritet Redžeb el-Bersi kaže: “Aiša (Poslanikova, sallallahu alejhi ve sellem, supruga) sakupila je četrdeset zlatnika čineći nemoral, potom ih je poklonila onima koji su se borili protiv Alije.” (Mešarilul-envar, str. 86, Darul-ealemi, Bejrut)
- Šejhul-islam šiitske vjere Niametullahi el-Džezairi spominje da je Omer b. El-Hattab imao takvu vrstu bolesti unutar analnog otvora da za nju nije bilo lijeka osim sperme muškaraca. (El-Envarun-nuamanijje, 1/63)
- Zejnuddin en-Nebati, veliki šiitski učenjak, kaže da je Omer prljavog porijekla i da je njegova nena bila nemoralna. (Es-Siratul-mustekim, 3/28)
- U istom djelu, 3/30, spominje da je pred Osmana dovedena žena nad kojom je trebalo izvršiti šerijatsku kaznu. Osman je prvo počinio blud s njom, a potom je naredio da se kamenuje.
Proglašavanje ashaba nevjernicima
- Bilježi El-Kulejni u El-Kafi, 8/predanje br. 523, u kojem stoji da je Ebu Abdullah u komentaru ajeta: “Gospodaru naš, pokaži nam džinne i ljude, one koji su nas u zabludu odveli, da ih stavimo pod noge naše, neka budu najdonji”, rekao: “To su njih dvojica, a on je bio šejtan.” El-Medžlisi u svome komentaru na El-Kafi koji se zove Mir’atul-ukul, 26/488, kaže: “Njih dvojica”, tj. Ebu Bekr i Omer, a “on”, tj. Omer, bio je šejtan.
- U tefsiru El-Ajašija, 1/212, u komentaru ajeta: “…i ne slijedite šejtanove stope”, stoji: “Šejtanove stope, tako mi Allaha, su vladavina toga i toga”, tj. Ebu Bekra i Omera.
- U istom tefsiru, 1/307, u komentaru ajeta: “Oni koji vjeruju, potom uznevjeruju, potom vjeruju, potom uznevjeruju, potom svoje nevjerovanje povećaju”, kaže: “Ovaj ajet je objavljen povodom njih dvojice”, tj. Ebu Bekra i Omera.
- Murteda en-Nedžefi u knjizi Es-Sebatu mines-selef, str. 7, kaže: “Poslanik je iskušan ashabima koji su se odmetnuli od islama nakon njega, osim malog broja njih.”
- Šiitski imam i velikan Niametullahi el-Džezairi u svom kapitalnom djelu El-Envarun-nuamanijje, 1/53, kaže: “Ebu Bekr je klanjao iza Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, a na njegovom vratu bio je okačen kip kome je, ustvari, činio sedždu.”
- Šiitski imam Zejnuddin en-Nebati u svom djelu Es-Siratul-mustekim, 3/129, kaže: “Omer b. El-Hattab bio je nevjernik, skrivao je nevjerstvo, a pokazivao islam.”
- Veliki šiitski učenjak Muhammed et-Tevsirkani, koji nosi nadimak “Temelj učenjaka”, u svome djelu Lealijul-ahbar, 4/92, kaže: “Najbolje vrijeme za proklinjanje je prilikom obavljanja fiziološke potrebe. Kada god nešto izađe (od izmeta) kaži: ‘Allahu moj, prokuni Omera, potom Ebu Bekra, potom Omera, potom Osmana, potom Omera, potom Muaviju, potom Omera, potom Jezida… Allahu, prokuni Aišu, Hafsu, Hind i Ummu el-Hakem, i prokuni sve one koji su zadovoljni njihovim djelima do Sudnjeg dana.’”
Vrijeđanje imama četiri mezheba
- Najveći šiitski hadiski ekspert El-Kulejni u svom kapitalnom djelu El-Kafi, 1/58, prenosi predanje od sedmog nepogrješivog imama Ebul-Hasana, koji kaže: “Allahu, prokuni Ebu Hanifu jer je govorio: ‘Kaže Alija, a ja smatram (drugačije)’.” Ovo predanje spominje i veliki šiitski učenjak El-Hurrul-Amili u Vesailuš-šiah, 18/23.
- Muhammed er-Ridavi kaže: “Allah ti lice unakazio, o Ebu Hanife, kako to da tvrdiš da namaz nije od islama.” (Kezebu alaš-šiah, str. 135)
- U istom djelu autor, na str. 279, kaže: “Kada bi oni koji sebi umišljaju da su sljedbenici islama i sunneta (misle na sunnije) istinski voljeli ehlul-bejt, slijedili bi ih, a ne bi uzimali vjerske propise od onih koji su zalutali u pogledu njih (tj. ehlul-bejta), kao Ebu Hanife, Šafija, Malik i Ibn Hanbel.”
- Niametullahi el-Džezairi kaže: “… ovo aludira na mnoge stvari, od njih je ništavnost ibadeta neistomišljenika (sunnija), jer oni, iako postili, klanjali, obavljali hadždž, davali zekat i činili druge ibadete, čak i više nego drugi, nisu Allahu pokorni na način koji od njih traži. Učinili su četiri mezheba vezom između njih i Gospodara, a oni su uzimali vjeru iz analogije i mišljenja i što je Uzvišeni Allah zabranio.” (El-Džezairi, Kasasul-enbija, str. 347)
Allahu dragi, Tebi se utječemo od šiitskih zabluda, od ubjeđenja koja su suprotna islamu, čistoj vjeri s kojom je došao Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem.
Nastavit će se…